امامزاده سید ابوالقاسم نصرآبادی بنای قدیمی این امامزاده که حدود 300 سال قدمت داشت، در سال 1375 (ش) جهت نوسازی و گسترش تخریب شده است. ساختمان مذکور در پی شفاء دادن دختری نابینا ، به دستور حاکم وقت ساخته می شود. بین اهالی چنین مشهور است که، حدود 300 سال پیش دختر نابینایی، از دست نامادری خود به تنگ آمده، از خانه فرار می کند و به امامزاده پناهنده می شود. پس از سه روز جستجو او را در آرامگاه سید ابوالقاسم پیدا می کنند، در حالی که چشمانش کاملاً سالم و بینا بوده است. کم کم این خبر به گوش حاکم یزد می رسد و او دستور احداث ساختمان امامزاده را صادر می کند.هم اینک هیچ گونه سنگ قبری بر مزار سید ابوالقاسم نیست. ولی با توجه به منزلت و قدمت آن بعید است سنگ قبر نداشته با در بخشی از وقفنام? نصرآباد (1233 ق) امامزاده ی فوق را سید ابوالقاسم تِرمَشی نامیده و اضافه کرده است که موقوفات سید بزرگوار باید به صرف بارگاه و آشپزخانه برسد. این مطلب نشان می دهد، امامزاده ،آرامگاه و بارگاه بزرگی داشته و از نقاط دیگر استان به زیارت آن می آمدند. گذشته از این زیارت نام? دستنویسی در امامزاده موجود است که به سال 1306( ق) نوشته شده و سید ابوالقاسم را امامزاده ی واجب التّعظیم نامیده ولی هیچ اشاره ای به اصل و نسب او نکرده است.در حال حاضر تعدادی قرآن خطی و سنگ قبر وجود دارد که تا حدّی قدمت امامزاده را نشان می دهد و در بخش کتیبه ها معرّفی شده است. امامزاده سید ابوالقاسم نصرآبادی هم اینک به جز یک قطعه زمین کشاورزی موقوفات دیگری ندارد. ولی در گذشته 500 جره از آب قنوات روستا وقف آستان امامزاده بوده است که توسط افراد سودجو از حالت وقف خارج و به صورت شخصی درآمده است و یا این که به علّت گرفتن مالیات سنگین از املاک موقوفه در زمان پادشاهان سابق، کسانی که توانایی پرداخت آن را نداشتند زمین ها را، به حکومت وقت واگذار نموده و دولت هم به صورت املاک خالصه به دیگران فروخته است.در این رابطه، وقفنامه نصرآباد (1233 ق) چنین گواهی می دهد: «... پانصد جره از میاه قنوتین نصرآباد که در سنوات قدیم وقف بر مزار شریف سید ابوالقاسم ترمشی نموده اند که هر ساله منافع آن را صرف بارگاه و آشپزخانه و روشنایی تربت مقدس سید بزرگوار نمایند و جُرات مزبوره را در زمان سلاطین ماضیه ضبط و در دفاتر خود ثبت و اجاره مقرری دیوانی بر آن قرار داده اند.» ساختمان فعلی امامزاده که در دست تکمیل است به ابعاد 26 × 28 متر و به مساحت تقریبی 730 متر مربع به صورت بتن آرمه بنا شده است. ضریح این امامزاده به دست هنرمندان اصفهانی و به سرمایه ی مهندس عبدالحسین سیف اللهی نصرآبادی ساخته شده است. شد.